همه چیز برای شما

تریلر                                                                       

بازیگران کارتونی :

 آرچیبالد اسنچر

وینی

ویس

وانکی

ویل

اسچوئن

نقد وبررسی :

منتقد: جیمز براردینلی - امتیاز 7.5 از 10 (3 از 4) 

بعد از اکران انیمیشن «فیلم لگو The Lego Movie» در ماه فوریه، «دیوهای صندوقی» بهترین انیمشینی است که امسال روی پرده سینماها رفته است.

«دیوهای صندوقی» انیمیشنی با طعم بریتانیایی است که برای ساخت آن از تکنیک stop motion سه بعدی استفاده شده است. این انیمیشن برای بیان داستان خود، از تارزان الهام گرفته است.

پسرکی که توسط موجوداتی به نام دیوهای صندوقی «باکسترول ها» بزرگ می‌شود، کاری بیش از تقلید حرکات یک «مونتی پایتون» (نام یک گروه طنز انگلیسی) کوچولو انجام می‌دهد.

با بهره بردن از بهترین انیمیشن، مجموعه ای از صداهای موثر و فیلمنامه ای که تنها در اواخر فیلم، وقتی که مجبور به تصمیم گیری می‌شود، کمی ضعیف می‌شود، «دیوهای صندوقی» سرگرمی خوبی را به بچه های بزرگ‌تر و والدینی که آن‌ها را همراهی می‌کنند پیشکش می‌کند. 

دیوهای صندوقی چه کسانی هستند؟ موجودات عجیب و دیو مانندی که صندوق ها را به عنوان لباس می‌پوشند و شب‌ها خیابان‌ها را جست و خیز کنان در جستجوی خرت و پرت می‌کاوند. چشمان پهن و برافروخته و ظاهر پژمرده و نزارشان انسان‌ها را می‌ترساند و تا دلتان بخواهد شایعات ناخوشایند درباره‌شان درست شده است: آن‌ها بچه‌ها را می‌دزدند، آدم‌ها را می‌خورند و جایی زندگی می‌کنند که در آن استخوان‌های قربانی‌هایشان همچون کوهی روی هم تلنبار شده است.

اما در حقیقت آن‌ها موجودات آرامی هستند که ترجیح می‌دهند به جایی این که کسی را بترسانند خودشان پنهان شوند. زبانشان انسان را یاد صداهایی می‌اندازد که جاواها در اولین فیلم «جنگ ستارگان» از خود در می‌آوردند می‌اندازد؛ در واقع ممکن است به خود بگوییم که باکسترول ها همان جاواها، منتها بدون رب دشامبر، هستند. 

پسرک داستان به نام اگز از زمانی که تنها دو ساله بوده با دیوهای صندوقی زندگی می‌کند. والدین جدید او یک غول دراز و لندوک به نام فیش و شوی خپل و کودن هستند. اگز از زندگی در غار زیرزمینی که دیوهای صندوقی به عنوان محل زندگی و کار خود از آن استفاده می‌کنند تا قبل از آمدن آرچیبالد اسنَچر با صدای«بن کینگزلی» راضی است.

آرچیبالد اسنَچر، «قرمز کلاهی» است که حاضر است در ازای خواسته‌اش شهر چیزبریج را از تهدیدهای شبانگاهی‌اش خلاص کند. خواسته او پذیرفته شدن در حلقه نخبگان «سفید کلاه» به رهبری لُرد پورتلی رایند است.

وقتی که اسنَچر پیمان سفت و سختی با پورتلی رایند می‌بندد، کارش را علیه دیوهای صندوقی شروع می‌کند و آنها را وادار می‌کند تا در کارگاهش جان بکنند، اما نقش اگز یا دختر پورتلی رایند به نام وینی با صدای «الی فانینگ» را دست کم گرفته است. 

جنبه های تمثیلی «دیوهای صندوقی» روشن است، اما این جنبه‌ها برای فیلمی که مخاطبش کودکان هستند نامناسب نیست. نگرانی‌های پیش پا افتاده حاکم چیزبریج ناکارآمدی حکومت را نشان می‌دهند. چرا با پولی که می‌شود یک قالب پنیر عظیم خرید یک بیمارستان جدید برای کودکان ساخت؟ در واقع این کارها برای عوام فریبی و جذب آرای بیشتر انجام می‌شوند.

در فیلم همچنین پیام مثبتی در موافقت با این گفته وجود دارد که تو می‌توانی هرکسی یا هر چیزی که می‌خواهی باشی؛ دیگران نمی‌توانند محدودیت‌هایی را بر تو تحمیل کنند. 

زیبایی بصری تکنیک stop motion فیلم به قدری متفاوت است که آن را از تمام انیمیشن‌های ساخته شده توسط استودیوهای پیکسار دریم وُرکس تاکنون متمایز می‌کند. کاراکترهای انسانی کمی ظاهر اغراق شده موجودات خمیری را دارند و دیوهای صندوقی قیافه عجیبی دارند ولی اصلاً برای بچه‌ها ترسناک نیستند.

طراحی صحنه دقیق جوی را ایجاد می‌کند که شبح وارتر از اغلب انیمیشن‌های ژنریک است. هر دو کارگردان این اثر، گراهام آنابل و آنتونی استاچی، با سابقه ای غنی در زمینه ساخت انیمیشن سراغ «دیوهای صندوقی» آمده‌اند.

آنابل در پروژه های «کورالاین Coraline» و «سوپر نورمن ParaNorman» کار کرده است و استاچی در «مورچه ای به نام زی Antz» و «جیمز و هلوی غول پیکر James and The Giant Peach» شرکت داشته است. 

گرچه به لحاظ فنی این فیلم آمریکایی است، اما حس و حال بریتانیایی دارد. تقریباً همه (از جمله ال فَنینگ) با لهجه بریتانیایی صحبت می‌کنند. نیک فراست و سایمون پگ، دو تن از سلاطین کمدی انگلیسی، کار صداگذاری را انجام داده‌اند.و ردپای مونتی پایتون در جای جای فیلم دیده می‌شود.

نظرتان راجع به وزن یک تنی یا آهنگ پایانی نوشته شده توسط اریک آیدل یا صحنه فوق‌العاده ای که مستقیماً از هجو آقای کروسوت در فیلم «معنای زندگی؟ The Meaning of Life» برداشته شده است و در این فیلم در جای کاملاً متفاوتی به کار رفته است چیست؟ 

گرچه داستان خوب، کار صداگذاری عالی (به خصوص کار بن کینگزلی به عنوان اسنَچر شرور) و جلوه‌ها تأثیرگذار هستند، اما جذابیت کلی به وسیله ماهیت یبس شخصیت اصلی از بین رفته است.

به بیان ساده تر، اگز اصلاً جذاب نیست.اثر چندانی بر جای نمی‌گذارد. وینی بهتر از او نیست. از آنجا که این دو نماینده کانون عاطفی «دیوهای صندوقی» هستند، این لرزش قابل توجهی است که مانع از صعود فیلم به اشل بالاتر فیلم‌های انیمیشنی می‌شود.

«دیوهای صندوقی» جالب است و می‌تواند بچه‌ها و بزرگ‌ترها را سرگرم کند ولی نمی‌توان آن را اثری شاخص، انقلابی یا به یاد ماندنی قلمداد کرد.

صحنه های فیلم :

تصاویر صدا بازیگران : 

بن کینگزلی

اله فانینگ

امی برنمن

مولی رینگ والد

آبری آندرسون - امانس

تصاویر افتتاحیه :